نقدی بر مطلب خواب زمستانی و پیش از موعد بلاگر های بلوچ

          payam 
            بازدید : 1009
          6 / 9 / 1390
           نظرات ()
        

نویسنده : صلاح الدین درخشان

وبلاگ روزدرآ در مطلبی به انتقاد از بلاگرهای فعال بلوچی پرداخته است که مدتهاست در فضای وب به فعالیت نویسندگی مشغول هستند و اینک یکی یکی با حک مطلبی از پایان کار خود در وب سخن می گویند و ندای خداحافظی و جدایی سر داده اند .

سخن گفتن در محضر اساتید بسیار سخت است . اساتیدی که سالهاست در فضای وب با نوشتن مطالب

زیبا در مورد فرهنگ و هنر و موسیقی و تاریخ و جغرافیا و مشکلات سیاسی و اجتماعی بلوچستان زحمت می کشند . اما برای ما به عنوان مبتدیان که هنوز در اغاز راهیم و اداب حرفه ای نوشتن را بلد نیستیم رفتار و منش و استقامت این بزرگان الگو و سرمشقی برای ادامه کار است . در کنار همه دردهای جامعه بلوچستان که بیشتر دوستان به آن اشراف دارند و بار ها مورد نقد قرار گرفته درد منیت و جهالت از یک طرف و درد بی تفاوتی نسبت به مسائل جامعه دردی جانکاه و طاقت فرساست . درد بی تفاوتی نسبت به مطرح نمودن مشکلات و گرفتارهای جامعه در قالب نقد منصفانه و بدور از هر گونه حب و بغض بسیار آزار دهنده است . قطعا برچسپ درد بی تفاوتی به این دوستان بی انصافی و دور از اداب شکر و قدردانی است چرا که به همت و تلاش این دوستان فرهنگ نقد و اطلاع رسانی در فضای وب ترویج شده است .

بعضی از دوستان گله مندند که با وجود مشکلات بسیار نویسندگان مطالب جرات بیان مطالب را ندارند و در لفافه سخن می گویند . انان انتظار قلمی برنده را دارند که در کمترین زمان ممکن بشکند و شاید آن را نوعی قهرمانی می دانند قلمی که بی پروا بتازد و سیاه و سفید را یکسان بیبند و تفاوتی بین خوبی ها و بدی ها قائل نشود . همه ما در این جامعه زندگی می کنیم و با ادمهایی از جنس های متفاوت برخورد می کنیم . ادمهایی که جز خود را نمی بینند و جز برای خود نمی خواهند اما این تفکر تفکری محکوم به شکست است و زمان زیادی نمی تواند استقامت داشته باشد و راه مقابله با ان هم مقابله به مثل نیست .

امام علی (ع) در 1400 سال پیش به ما اندرز داده اند که (هر انچه برای خود می خواهی برای دیگران هم بخواه و هر انچه برای خود ناپسند می دانی برای دیگران ناپسند بدان). این اصلی ثابت و تغییر ناپذیر برای دفع هر گونه تبعیض و نابرابری در جامعه است . بسیاری از گرفتاری ما ناشی از جهالت و خودخواهی های ماست . جهالتی که بر محور منیت همه منافع جامعه را فدا می کند . نمونه بسیار واضح و روشن این نوع جهالت را در انتخاباتهای مختلف شاهد بوده و هستیم . بسیاری از ادمهایی که به عنوان روشنفکر و نخبه از آنها یاد می کنیم وقتی موضوع منافع فردی و شخصی به میان می آید گویی از هر جاهلی جاهل ترند و از افرادی حمایت می کنند که کمترین توانایی و کارائی را می توانند داشته باشند.